Celem artykułu będzie wyjaśnienie, w jaki sposób prawidłowo sporządzić testament – tak aby wywołał on zamierzone przez testatora (osobę sporządzającą testament) skutki prawne. Często bowiem jest tak, że pomimo fizycznego istnienia dokumentu, z którego treści wynika, iż jest testamentem, dokument taki jest – upraszczając – nieważny. Powoduje to duże problemy w realizacji ostatniej woli spadkodawcy i przyczynia się do powstawania sporów rodzinnych rozwiązywanych często na drodze sądowej.
Czym właściwie jest testament?
Najogólniej, testamentem można nazwać dokument, w którego treści osoba go sporządzająca rozdysponowuje (mówiąc językiem kodeksu cywilnego – „rozrządza”) swoim majątkiem na wypadek śmieci, a więc wyraża wolę, ażeby po jej śmierci majątek (lub konkretne składniki majątkowe) przypadły danej osobie lub innemu podmiotowi (np. fundacji czy organizacji pożytku publicznego).
Najprostszą – i chyba najbardziej popularną – formą testamentu jest testament pisemny (holograficzny, własnoręczny). Innymi formami testamentów są: testament notarialny, allograficzny (urzędowy), ustny, podróżny i wojskowy. Ze względu na ramy artykułu omówiony zostanie wyłącznie testament pisemny.